Ik heb Souvenir gekregen toen ze 3 jaar was. Mijn droom kwam uit! Uren, dagen en weken heb ik gezeurd om paardrijles en erna om een eigen pony! In 2017 liep mijn relatie voor de eerste keer 'stuk', ik woonde tijdelijk bij mijn ouders met mijn dochtertje van nog geen 1 jaar. Ondertussen stond Souvy op een pension stal. Deze man was ook hoefsmid en niet altijd op locatie. Op een dag kwam ik bij de paarden en appte en belde hem niet vermoedend. Souvy haar deken lag buiten? Ik werd even later terug gebeld, Souvy had koliek gehad en was niet meer te redden.. Mijn wereld storte in, meer van ongeloof. Mijn lieverd was nog nooit 1 dag ziek geweest of kreupel. Ik vroeg hem de papieren/ bewijzen te laten zien. Die had hij niet. Vervolgens wou ik aangifte doen. Maar ik werd als totaal jn paniek 17 jarige gewoonweg uitgelachen op het bureau. Vervolgens overal advertenties geplaatst, op bokt en op marktplaats. Na een jaar kreeg ik de tip waar ze stond. De man die de tip gaf was ook bedonderd door de stalhouder/hoefsmid en had tenminste nog iets aan het tipgeld. Ik heb haar direct opgehaald. Gewoon terug gestolen want ik kreeg verder toch geen hulp van de politie of derg. Jaren erna zijn mijn ex en ik toch echt uit elkaar gegaan na een korte verzoening. Ik kon Souvy echt niet meer bekostigen. Ik heb haar eerst verleasd.. Dit bleek ook 1 groot drama te zijn helaas. Vervolgens aan een zorg boerderij verkocht waar ze het een hele poos goed heeft gehad en ik haar wel eens opzocht. Enige tijd geleden werd ik gebeld dat het niet zo goed ging met haar. Ben er vaker langs gegaan. Souvy stond alleen maar binnen, nooit geen plukje hooi te zien. Als ik met haar ging wandelen vond ze dit heerlijk! Oortjes erop en heerlijk briesen! Ik deed steeds na vraag wat er dan met haar was maar kreeg er geen duidelijk antwoord op. Op de vraag welke dierenarts er dan bij was geweest kreeg ik gelukkig wel antwoord. Deze heb ik vervolgens ook gebeld. Bleek eigenlijk niks naar voren te komen. Ik heb ze een zak goede slobber gebracht en kwam zo vaak als ik kon. En voerde haar dan stiekem hooi bij. Op een woensdag middag ging ik met mijn jongste dochter weer kijken. Er reden wat kinderen op de andere pony's in de bak en 1 meisje stond met Souvy te tutten langs de bak rand. Of wij Souvy kende:vroegen ze. Jazeker was onze oude pony. Ow wat fijn dat je afscheid komt nemen!want morgen zou ze ingeslapen worden? Uhm pardon? Van binnen ontplofte ik! Ik wist hier niks van? Vervolgens even weg gelopen en de stal eigenaar gebeld. Die eerst niks liet merken net als mij aan de telefoon en hij zou me nog wel terug bellen.. Nou nee want ik ben nu op stal en hoor erg vreemde dingen. Hij kwam naar me toe en de kinderen hadden al afscheid genomen dus ze kon gewoon weg niet blijven.. Ik heb gezegd haar mee te nemen want ze was niet ziek! Hij vond dit erg dapper van me? Ondertussen staat ze alweer ene paar weken heerlijk op 't land met onbeperkt hooi. Ze komt langzaamaan aan. De komt dravend en hinnikend op me afgerend en je ziet aan alles dat ze weer gelukkig is. En daarbij ik nog meer. In mijn pubertijd heb ik een erg moeilijke tijd meegemaakt en was zij gewoonweg het enige waar ik nog voor leefde en heeft ze mij zo 'gered', nu heb ik iets soortgelijks voor haar terug kunnen doen. En ze gaat nooit meer uit ons leven.