Sam is binnenkort 6 jaar in ons bezit. En ik kan je zeggen, dit waren in het begin geen makkelijke jaren. In het begin was ik bang voor mijn eigen paard, hij bokte en deed rare dingen op willekeurige momenten. Ook kwamen we erachter dat hij pas een keer buiten geweest was en voor de rest vaak gelongeerd werd of bakwerk deed. Terwijl wij juist recreatief veel buiten wilde gaan rijden. Maar wij gaven niet op! We zijn vanaf de grond begonnen en zijn langzaam steeds meer gaan rijden. Hij heeft wel wat van mij geleerd, maar ik zoveel meer van hem! Nu kunnen we zelfs alleen naar buiten en gaan we avonturen tegemoet! Zo rijden we samen door de bossen en ontdekken we nieuwe straten in het dorp. Ook reed ik al snel bitloos en met zo min mogelijk druk, veel op stem. Het is altijd lachen met hem ongeacht hij soms nog gekke momenten heeft :) Want gekke momenten... dat heeft toch iedereen?! Dus waarom mag een paard dat niet doen! Wij houden van hem en vinden dat hij zeker het allerleukste oude paard is! Jullie ook?