Het leukste oude paard ? Zonder twijfel .. Sascha, mijn spiegel...

Een controllfreak, ik ! en een paard dat teugeldruk associeert met harder gaan (een vmlg renpaard?)... een paard dat op niets van buiten reageert, maar wel snel intern spanning opbouwt en dan ademhalen en loslaten, vertrouwen geven ... pfff ... ze heeft mij zoveel geleerd: binnen de lijntjes te kleuren, harmonie voor alles te stellen.. geen grenzen overgaan, wel genuanceerd opzoeken ... dokteren en ook gewoon doorgaan, paardrijden met gevoel...

Ik heb er grijze haren van gekregen ... zij heeft ze inmiddels ook... en hoewel ze met haar waarschijnlijke dertig jarig al een tijd niets meer doet , doet ze keer op keer mijn hart weer smelten als je dat vuur in haar weer ziet... wanneer je aan het wandelen bent en ze ziet een grasspriet en gaat draven om voor je langs de berm in te schieten , wanneer ze bij een te dominante merrie echt het kaas niet van haar brood laat eten (wat ze inmiddels beter wel kan doen), wanneer ze het hengstveulen van de buurvrouw toch ff leert wat grenzen zijn zodat mama ff rust heeft , wanneer ze loopt te brullen als haar BFF-merrie met mij weggaat ... of wanneer ze haar nieuwe lover , een veel jongere Arabier ruin ff achter moet laten voor een oh zo nodige poetsbeurt ... ik geniet daar zo van.
Ze is nog altijd degene die staat te knorren en te hinniken als ik op stal kom (waarschijnlijk ook vanwege het speciale voer dat ze inmiddels krijgt) ... en dat dat nog kan ... dat koester ik... ik rij mijn andere merrie maar dat gevoel met en om haar ..... dat is onvervangbaar. Heerlijk om haar oud te zien worden.